De radertjes in beweging

Eind 2016. Weer een jaar voorbij. Een jaar waarin veel gebeurd is. Een jaar vol veranderingen. Een jaar waarin de radertjes flink aan het draaien zijn gegaan. Nog niet elk tandwiel heeft een inkeping gevonden, maar daar wordt aan gewerkt.
Aan de start van het jaar zat ik niet goed op mijn plek en niet lekker in mijn vel. Ik stond al te lang stil en mijn hersenen hoefden te weinig te doen. De fotocursus was fijn om te doen, maar was niet genoeg.

Via mijn werkgever startte ik een loopbaantraject. Ik zocht antwoord op de vragen: Wil ik nog 30 jaar in het onderwijs werken? En: Als ik niet in het onderwijs wil blijven werken, wat wil ik dan?

Een verwarrend proces waarin ik mezelf weer iets beter heb leren kennen en weer steviger met mijn voeten op de grond ben komen te staan. Mijn hoofd werd weer aan het werk gezet en daarmee gingen de radertjes aan het draaien.
Van het een kwam het ander.

1. Ik ging weg op de plek waar ik werkte. Daardoor...
2. Kwam ik los van mijn vaste patronen en merkte dat ik veel steviger stond dan ik dacht. En daardoor....
3. Kwam ik op een nieuwe werkplek terecht waar ik weer meer op mijn plek kwam. Die beter paste bij wie ik ben. Daarna ontstond er ruimte....
4. Ging ik weer creatief aan de slag en startte ik met mijn schrijversopleiding. Dit riep weer op ...
5. Dat ik het dichten herontdekte en door dit te combineren met mijn foto's startte ik mijn nieuwe 'merknaam' TalitaMirabile. Daardoor.....
6. Keek ik weer met aandacht naar de wereld om mij heen en probeerde mijn verwondering hierover te delen met de wereld.

Door al deze stappen en radertjes die in beweging werden gezet kwam onze droom naar voren. De droom om bij zee te wonen. De drang om dromen waar te maken, werd wakker gemaakt.
Als je iets wilt, dan moet je het proberen te realiseren!

En dat hebben we gedaan. Onze droom is tastbaar. Volgende week starten we eraan.
Een aantal details moeten nog geregeld worden, maar ik voel dat dit is wat we moeten doen, dus ik probeer er op te vertrouwen dat die dingen goed komen.

Heb ik nou antwoord op mijn vragen? Ja en nee.
Ik weet dat ik niet nog 30 jaar in het onderwijs wil werken. Ik merk dat het me leegzuigt, opvreet. Ik merk dat het onderwijs van nu niet past bij wie ik ben. Dus die vraag is beantwoord.

Wat ik dan wel wil doen? Dat weet ik nog niet.
Ik weet dat ruimte voor creativiteit in mijn leven belangrijk is. Moet dit in mijn werk? Dat kan, maar kan ook in mijn vrije tijd.
Ik weet dat ik het fijn vind om mensen blij te maken.
Ik weet dat ik niet leeggezogen wil worden.
Ik weet dat ik niet constant plannen wil maken of bezig wil zijn met vastleggen en administreren.
Wat het dan moet worden? Ik heb de baan nog niet gevonden.
Op dit moment ben ik vastbesloten om een opleiding in de massage te gaan doen en daar mensen blij mee te gaan maken.
Maar mijn vastbeslotenheid is vaak nogal flexibel. Dus wie weet wat ik over drie maanden tegenkom en waar ik dan van overtuigd ben dat ik er gelukkig van word?