Als je op de hoogte wilt blijven van nieuwe blogs, dan kan je hieronder je mailadres invullen.

donderdag 10 mei 2018

Een spontane inval


We besluiten om half 9 dat we de boot van half 10 moeten kunnen halen. We hadden er natuurlijk niet op gerekend dat er een lange rij voor de kassa bij de Lidl zou staan of dat de brug open zou zijn. We hadden ook niet gerekend op een ongeduldige man die door zijn haast ons met de auto bijna van de fiets reed. Al zorgde de adrenalinestoot daarvan er misschien wel voor dat we voldoende vaart konden maken, om op het laatste nippertje de boot op te rollen.


Na een verder rustige overtocht rollen we aan de overkant weer van de boot en fietsen we onze geplande route. Door de velden, geel van paardenbloemen of boterbloempjes en kort gegeten gras door de schapen, met hun gek springende lammetjes. Langs wit, gele duinen en door dennenbossen die geuren naar Brabant. 
In elk dorpje nemen we even een pauze. Hetzij met koffie op het terras, hetzij op een bankje met een zelf gesmeerd broodje of thee uit de thermoskan. De zon doet enorm zijn best, maar hij kan tijdens het fietsen de wind nog niet voldoende verwarmen. Uit de wind, in de zon op een bankje, loopt de temperatuur lekker op en mag eerst de sjaal af. Al snel volgt de jas en daarna aarzelend ook het vest. Zo zitten we zomaar in ons T-shirtje op een terras te genieten. 

Als we besluiten van de uitgezette route af te wijken komen we per ongeluk langs de bierbrouwerij van het eiland. De rondleiding van een kwartiertje later is nog vrij. Toeval bestaat niet, dus boeken maar! Een uurtje later staan we 3 nieuwe biersmaken geproefd en 8 bierflesjes in twee smaken rijker (een hoop euro’s armer) weer buiten. 



Tijd om de boot weer op te zoeken. 
Wat begon als een spontane inval met wat lichte stresselementen, valt uit als een heerlijke dag op Texel.





Geen opmerkingen:

Een reactie posten