Tevredenheid?!

Na lange tijd weer een bericht van mij. Over enkele weken ga ik bij de Schrijversacademie starten met mijn specialisatie Column en blog. Een mooie stimulans om weer aan het schrijven te slaan.

Gisterenavond heb ik mijn eerst les yoga gehad. Na jaren rommelen met een app en het bekijken van sites met lessen in de buurt heb ik de knoop doorgehakt. Of nou ja, doorgehakt, misschien scheelde het wel dat mijn schoonzusje ook wilde starten, van het type ‘niet lullen, maar pellen’ is en meteen de telefoon heeft gepakt om de proefles af te spreken.

Het was heerlijk! Het zweef- en visualiseergehalte was niet te hoog, het ontspanningsgehalte daarentegen was heel hoog. Het leek een soort mengeling van begeleide meditatie, ontspannings- en rekoefeningen en wat overwegingen. Dat laatste vond ik een prettige toevoeging. Een beetje denkrichting om het leven te relativeren.

De overweging ging over ‘tevredenheid’. Nou is het een beetje een woord van oma’s tijd, dat de nekharen makkelijk overeind laat veren, maar toch deed het dat niet. Het ging erom dat je niet naar het verleden moest blijven kijken, maar leren van wat je tegenkwam. Daar kon je tevreden mee zijn, je kon het accepteren. Het is ook niet de bedoeling om alleen maar naar de toekomst te blijven kijken, naar wat je allemaal nog wilt. Ben tevreden in het nu, ervaar wat goed is. Natuurlijk wilde dat niet zeggen dat je in situaties moest blijven zitten die je ongelukkig maakten. Daar kan je namelijk stappen in zetten en dingen voor in gang zetten, en ben dan tevreden dat je op weg bent.

Het paste helemaal op mijn situatie. Ik weet dat ik volgend jaar minder dagen wil gaan werken, zodat het werken niet meer mijn hele leven in beslag neemt. Daarnaast wil ik een opleiding voetreflextherapie gaan doen en een opleiding voedingsdeskundige. Met die opleidingen wil ik gaan kijken wat de mogelijkheden voor de toekomst zijn. Ik heb hiervoor al stappen gezet. Op mijn werk heb ik aangegeven dat ik minder wil gaan werken. Ik heb al plaatsen gevonden om de opleidingen in september te starten. Door deze beslissingen heb ik wat rust gevonden. Ik weet waar ik naartoe ga en ik hoef niet iedere keer vooruit te kijken. Ik weet de weg. Ik loop hem al. Ik ben tevreden.